2104 SWT 59 jaar - 40 jaar loopbaan

1. Principes

De werknemers die een beroepsloopbaan van 40 jaar kunnen bewijzen, kunnen vanaf de leeftijd van 60 jaar (sinds 1 januari 2017) in het stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag stappen.

Dit type SWT moet bepaald zijn in een sector-cao die werd gesloten in toepassing van en in overeenstemming met de modaliteiten en voorwaarden die in een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten in de Nationale Arbeidsraad werden vastgesteld.

De leeftijd van 60 jaar is niet van toepassing indien voldaan is aan de volgende voorwaarden:

• er is een bij koninklijk besluit algemeen verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomst, afgesloten in de Nationale Arbeidsraad, die een lagere leeftijdsgrens voorziet en die van kracht is gedurende de periode 01/01/2019 – 30/06/2021, zonder dat de leeftijdsgrens lager mag zijn dan 59 jaar;

• een sectorale collectieve arbeidsovereenkomst moet afgesloten zijn (en bij koninklijk besluit algemeen verbindend verklaard) waarbij uitdrukkelijk gesteld wordt dat deze cao afgesloten is in toepassing van de nationale cao.

Voor de periode 2019-2020 heeft de Nationale Arbeidsraad de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 135 gesloten. Voor de periode 01/01/2021 – 30/06/2021 heeft de Nationale Arbeidsraad de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 142 gesloten.

De werkgever moet gebonden zijn door een sectorale cao gesloten ter uitvoering van cao nr. 135 en 142 om het systeem vanaf 59 jaar te activeren.

In deze sector werd dergelijke collectieve arbeidsovereenkomst afgesloten. Opgelet: we raden u aan te letten op de geldigheidsperiode van de cao.

2. PC 331

In het Paritair Comité voor de Vlaamse welzijns- en gezondheidssector werd op 2 september 2019 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten tot invoering van een stelsel van bedrijfstoeslag voor sommige oudere werknemers met een lange loopbaan die  worden ontslagen en betreffende de toepassing van de collectieve arbeidsovereenkomsten nummer 134 en 135 van de Nationale Arbeidsraad (nr. 154451/CO/331).

In hetzelfde paritair comité werd op 2 september 2019 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten tot invoering van een stelsel van bedrijfstoeslag voor sommige oudere werknemers met een lange loopbaan die worden ontslagen en betreffende de toepassing van de collectieve arbeidsovereenkomsten nummer 141 en 142 van de Nationale Arbeidsraad (nr. 154454/CO/331).

Aanvullende vergoeding:

De werknemers kunnen aanspraak maken op een aanvullende vergoeding ten laste van de werkgever op voorwaarde dat zij het bewijs leveren dat zij recht hebben op werkloosheidsuitkeringen, behoudens in de wettelijk voorziene gevallen.

In geen geval zal de werkgever de verandering of de afschaffing van de werkloosheidsuitkeringen compenseren met een hogere vergoeding.

De aanvullende vergoeding is de tussenkomst ten laste van de werkgever bepaald bij CAO nr. 17.  Ze bedraagt de helft van het verschil tussen het netto-referteloon en de normale werkloosheidsuitkeringen.

Het maandloon dat als netto-referteloon dient, is gelijk aan het jaarloon van de werknemer gedeeld door 12, evenwel begrensd overeenkomst CAO nr. 17.

Onder jaarloon dient te worden verstaan: elk loon, iedere toeslag of premie gedurende de laatste 12 maanden, te rekenen vanaf de laatste maand van de tewerkstelling, aan de betrokken werknemer uitbetaald en waarvoor bijdragen aan de RSZ werden betaald.

Indien de betrokken werknemer wegens schorsing van de arbeidsovereenkomst tijdens de laatste 12 maanden, te rekenen vanaf de laatste maand van de tewerkstelling, geen volledige bezoldiging heeft ontvangen, zullen de tijdens die periode uitgekeerde lonen als berekeningsbasis dienen voor de omzetting naar een volledig jaarloon, zoals het geval ware geweest in geval zich geen schorsingen hadden voorgedaan.

In geval van overgang naar het stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag vanuit deeltijdse loopbaanonderbreking, tijdskrediet, thematisch verlof, loopbaanvermindering en vermindering van arbeidsprestaties tot een halftijdse betrekking, zal de aanvullende vergoeding berekend worden op basis van het referteloon dat overeenstemt met het arbeidsregime voorafgaand aan de vermindering van de arbeidsprestaties.

De aanvullende vergoeding wordt aan de betrokken werknemers maandelijks betaald tot het bereiken van de rustpensioenleeftijd, tenzij de werknemer voor die tijd zou overlijden.