Sinds vorige week zitten de onderhandelaars van werkgevers- en werknemersorganisaties, de zogenaamde groep van 10, tegenover elkaar voor het tweejaarlijkse sociale overleg. Dit overleg moet leiden tot een interprofessioneel akkoord voor de jaren 2011 en 2012. Dit akkoord is belangrijk omdat het de speelruimte van de sectoren bepaalt bij het onderhandelen van nieuwe loon- en arbeidsvoorwaarden.
Op dit ogenblik bevindt België zich in een economische en budgettaire crisis en het verleden leert ons dat het dan niet gemakkelijk is om nog zaken te doen tussen de sociale partners.
Zoals in 2008 ijveren de werkgeversorganisaties voor lagere loonlasten en de werknemersorganisaties voor hogere nettolonen. Terwijl er in 2008 een regering en een budget was om dit sociaal overleg te smeren, namelijk via sociaal- en fiscaalvriendelijke ecocheques, hebben we momenteel een ontslagnemende regering van lopende zaken die al heeft laten weten dat er geen geld is om nu hetzelfde te doen.
Zoals altijd werd de aftrap van dit sociaal overleg gegeven door het rapport van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) over de maximale beschikbare marges voor de loonkostenontwikkeling : www.ccecrb.fgov.be. In dit rapport stelt het CRB vast dat in België de lonen gestegen zijn met 3,9%, terwijl ze in het buitenland gestegen zijn met 3,4%. De toekomst wijst in dezelfde richting. De werkgeversorganisaties stellen bijgevolg vast dat er buiten de indexering van de lonen geen ruimte meer is voor loonsverhoging om zo de loonhandicap van België ten aanzien van zijn buurlanden niet te vergroten. De werknemersorganisaties willen minstens een verhoging van de minimumlonen en sociale uitkeringen bekomen.
De sociale onderhandelaars hopen een akkoord te bereiken tegen het einde van dit jaar.