2108 Aanvullende vergoeding ten gunste van sommige werknemers indien zij worden ontslagen

Toepassingsgebied

Werknemers die een arbeidsovereenkomst hebben en voor zover ze recht hebben op werkloosheidsuitkeringen en aan de leeftijds- en de anciënniteitsvoorwaarden voldoen zoals voorzien in de CAO nr. 17 en in het KB van 3/05/2007.

Voorwaarden

Om aanspraak te kunnen maken op de aanvullende vergoeding ten laste van de werkgever, moeten de werknemers het bewijs leveren dat zij recht hebben op de werkloosheidsuitkeringen.

Vanaf het ogenblik dat de betrokken werknemer zijn recht op de werkloosheidsvergoedingen verliest (behoudens in geval de wet het voorziet) wordt de aanvullende vergoeding niet meer betaald.

Bedrag van de aanvullende vergoeding

Helft van het verschil tussen het netto-referteloon en de werkloosheidsuitkeringen.

Refertemaand genomen voor de berekening van het laatste netto-maandloon = het laatste bruto-maandloon, berekend en geplafonneerd volgens de bepalingen van CAO nr. 17.

Het laatste bruto-maandloon = wedde van de kalendermaand die het einde van de arbeidsovereenkomst voorafgaat en 1/12de van de contractuele premies die rechtstreeks verbonden zijn aan de door de werknemers verrichte prestaties en waarop inhoudingen voor de sociale zekerheid werden gedaan en waarvan de periodiciteit geen maand overschrijdt, 1/12de van het dubbel vakantiegeld, van de eindejaarspremie en van de attractiviteitspremie.

Wettelijke afhoudingen worden verricht en zij zijn ten laste van de werknemer.

Betaling

Maandelijkse betaling tot de werknemer de wettelijke pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt (tenzij de werknemer voor die tijd zou overlijden)

De aanvullende vergoeding wordt geïndexeerd volgens de bepalingen van CAO nr. 17.

CAO nr. 17 & KB 7/12/1992 en 3/05/2007

Voor alles wat niet uitdrukkelijk in de CAO van 12/03/2018 is voorzien => toepassing van CAO nr. 17 en KB van 7/12/1992 en 3/05/2007.