In het Paritair Comité voor de scheikundige nijverheid werd op 16 juli 1997 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten tot vaststelling van sommige arbeidsvoorwaarden voor de kunststofverwerkende nijverheid van de provincie Limburg. Deze collectieve arbeidsovereenkomst werd algemeen verbindend verklaard door een koninklijk besluit van 12 oktober 1998 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 5 december 1998. De geldigheidsduur van de bepalingen betreffende de bestaanszekerheid werd verlengd tot 31 december 2000 door een CAO van 30 juni 1999, geregistreerd op 26 juli 1999 onder het nr. 51595/COF/116, bericht van neerlegging in het Belgisch Staatsblad van 17 augustus 1999. Door laatst vermelde CAO worden overigens nieuwe regels inzake bestaanszekerheid toegevoegd.

Wij geven u hierna de bepalingen inzake bestaanszekerheid uit beide CAO’s en vervolgens enige commentaar en praktische schikkingen.

A. CAO 16 juli 1997

Toepassingsgebied

Artikel 1

Deze collectieve arbeidsovereenkomst is van toepassing op de werkgevers en op de arbeiders en arbeidsters van de ondernemingen die gelegen zijn in de provincie Limburg en ressorteren onder het Paritair Comité voor de scheikundige nijverheid uit hoofde van hun bedrijvigheid inzake verwerking van kunststoffen.

Onder arbeiders verstaat men de arbeiders en arbeidsters.

Algemene bepaling

Artikel 2

Deze collectieve arbeidsovereenkomst doet generlei afbreuk aan de algemene collectieve arbeidsovereenkomsten gesloten in het Paritair Comité voor de scheikundige nijverheid.

(…)

Bestaanszekerheid

Artikel 4

In geval van gedeeltelijke werkloosheid wordt aan de arbeiders een bijkomende vergoeding uitbetaald van 300 fr. per dag vanaf 1 juli 1997.

Voor de arbeiders van minder dan 19 jaar bedraagt deze bijkomende vergoeding 285 fr. per dag.

Deze bedragen worden uitbetaald tot uitputting van een "pool" per onderneming. Het bedrag van de "pool" wordt bekomen door het aantal ingeschreven arbeiders op 1 januari te vermenigvuldigen met vijftig maal het bedrag van de dagelijkse eenheidsvergoeding. Het saldo kan niet worden overgedragen.

(...)

Geldigheidsduur

Artikel 18

Deze collectieve arbeidsovereenkomst treedt in werking op 1 januari 1997 en houdt op van kracht te zijn op 31 december 1998 (lees: 31 december 2000).

B. CAO 30 juni 1999

In het hoofdstuk werkzekerheid (zie onze omzendbrief Hfdst. 26.3) wordt aan de werkgevers de volgende verplichting opgelegd:

“Bij ontslag om economische redenen wordt er bovenop de uitgekeerde werkloosheidsvergoeding een aanvullende bestaanszekerheidsvergoeding toegekend a rato van het verschil tussen de ontvangen werkloosheidsvergoeding en het nettoloon, en dit gedurende de duurtijd hierna, volgens het aantal dienstjaren in de onderneming:

-        van 5 tot 9 dienstjaren: 4 weken vanaf het einde van de opzeggingsperiode of van de periode gedekt door de verbrekingsvergoeding;

-        van 10 tot 14 dienstjaren: 8 weken zoals hiervoor vermeld;

-        vanaf 15 dienstjaren: 12 weken zoals hiervoor vermeld.”

C. Commentaar en praktische schikkingen

Op de bijkomende werkloosheidsvergoedingen zijn geen sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd. Er dient dus enkel bedrijfsvoorheffing te worden ingehouden.

Voor een vlot administratief verloop kunnen de aangeslotenen van het erkende sociaal secretariaat Groep S - Sociale Samenwerking vzw op de prestatieopgaven voor de bijkomende werkloosheidsvergoedingen gebruik maken van de code 425.